ΑΡΧΙΚΗ

ΣΧΟΛΕΙΟ

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ

ΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΓΟΝΕΩΝ

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΣΥΝΔΕΣΕΙΣ

ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΣΤ΄ εδώ

28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Τη γιορτή της 28ης Οκτωβρίου, είχαν αναλάβει τα τμήματα Γ1  και  Γ2

Τα Τριτάκια μας κατέπληξαν όλους με το ταλέντο τους τόσο στα θεατρικά και τα ποιήματα όσο και στη χορωδία....ΜΠΡΑΒΟ ΠΑΙΔΙΑ!!!!!!!!

     
       
  
 
 
    

Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ.....

Θα ξεχάσω ποτέ...

(Μυρτιώτισσα)

Θα ξεχάσω ποτέ της σκλαβιάς το χειμώνα
με το τζάκι που πάγωσ’ εκεί στη γωνιά του,
με του λύχνου το φως που όσο πάει και χλωμιάζει
κι η ψυχή σε πηγμένο σκοτάδι βουλιάζει;

Θα ξεχάσω ποτέ της σκλαβιάς τον Απρίλη
που σερνόταν μουγγά μες στις άχαρες στράτες,
των πουλιών τις φωνές όπου ηχούσαν το δείλι
σάμπως κλάμα πνιχτό απ’ ανθρώπινα χείλη;

Θα ξεχάσω ποτέ τη γυναίκα που εβόγγα
με το βρέφος απάνω στον άδειο μαστό της
και κοιτώντας μακριά με μιαν έκφραση τρόμου
εξεψύχαγε αργά σε μιαν άκρη του δρόμου;

Θα ξεχάσω ποτέ τ’ αμολόγητο δράμα,
τα κορμιά που στο κάρο τα σώριαζε η πείνα,
τα σκυλιά που απ’ το σπίτι τα διώχναν με βία,
και σε βλέπαν με μάτια γεμάτα απορία;

Για μια στάλα ψωμί πού είχε απλώσει να πάρει,
νηστικό καθώς ήταν το δόλιο παιδάκι
του το σπάσαν το χέρι οι οχτροί· τέτοιο κρίμα
θα το πλύνει ποτέ των αιώνων το κύμα;

Κι όλα κείνα τα νιάτα πού πήρε το ρέμα
τόση φλόγα που εσβήστη απ’ του πόλεμου τ’ άχτι,
τις καρδιές που’ ναι στόχος, θροφή του θανάτου,
κι’ απομένουν στη γης, λίγες στάλες αιμάτου,

Θα μπορέσω ποτέ, βλογημένη όταν φτάσει
κολυμπώντα στο φως η ελεύτερη μέρα,
θα μπορέσω τις φρίκες που ζω να ξεχάσω,
να γευτώ τη χαρά και Λαμπρή να γιορτάσω;

 

17 ΝΟΕΜΒΡΗ

Τη γιορτή της 17 Νοέμβρη είχαν αναλάβει τα τμήματα Δ1΄, Δ2΄και Δ3΄.

     

Για να μπορείς Εσύ

Σήμερα να είσαι

Αυτός που είσαι

κάποιοι δεν γύρισαν

στα σπίτια  τους…

Για να μπορείς Εσύ

να εκφράζεσαι ελεύθερα

κάποια ρούχα περιμένουν

                  αφόρετα….

Για να μπορείς Εσύ σήμερα

να είσαι Μεγάλος και τρανός

κάποιες Μανάδες κλαίνε

 

Κρίμα να μην μπορείς

Να τους σκεφτείς

Έστω για ένα λεπτό

         Σhμερα…

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
     
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος (Τάσος Λειβαδίτης)
 

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ΄τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες – μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις
πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν΄αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.

Δε θα διστάσεις.
Θ΄απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
Θ΄απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν΄ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς έν΄ άστρο, να ονειρεύεσαι
Μα εσύ πρέπει να τ΄αποχαιρετήσεις όλ΄αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τ΄άστρα, για όλες τις λάμπες και
για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

 

Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν΄ ασπρίζουν
τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
Αφού όλο και νέοι αγώνες θ΄ αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό
γράμμα στη μάνα σου
Θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ΄αρχικά του ονόματος σου και μια λέξη :
Ειρήνη
σα ναγραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ΄ολάκαιρο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ΄την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν΄ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που
τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Τη χριστουγεννιάτικη γιορτή είχαν αναλάβει τα τμήματα Β1΄,Β2΄και Β3΄...


Να ‘μουν του σταύλου έν' άχυρο
(Κωστής Παλαμάς)

Να ‘μουν του σταύλου έν' άχυρο, ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.

Να ιδώ την πρώτη του ματιά και το χαμόγελό του,
το στέμμα των ακτίνων του γύρω στο μέτωπό του.

Να λάμψω από τη λάμψη του κι' εγώ σαν διαμαντάκι
κι' από τη θεία του πνοή να γίνω λουλουδάκι.

Να μοσκοβοληθώ κι' εγώ από την ευωδία,
που άναψε στα πόδια του των Μάγων η λατρεία.

Να ‘μουν του σταύλου ένα άχυρο ένα φτωχό κομμάτι
την ώρα π' άνοιγ' ο Χριστός στον ήλιο του το μάτι.
 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2016

25 ΜΑΡΤΙΟΥ

Τη γιορτή της 25ης Μαρτίου έχουν αναλάβει τα τμήματα Ε1 ,Ε2 και Ε3

     

 
 
 
 
 
 
 
 
 
THN EΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΠΑΡΕΛΑΣΕ Η ΣΗΜΑΙΑ ΜΑΣ....
 
ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ-ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΤΗΡΙΑ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΣΤ΄

Τα τμήματα ΣΤ1 και ΣΤ2 είχαν αναλάβει την αποχαιρετιστήρια γιορτή του καλοκαιριού.....

Την Τρίτη 14 Ιουνίου και ώρα 19.30 μας αποχαιρέτησαν μετά... μουσικής!

 

 

 

 

...Τώρα μπαίνει και η ορχήστρα του σχολείου μας....

 

Αγαπητά μας παιδιά

Σας ευχαριστούμε για τις όμορφες στιγμές που μας χαρίσατε

και σας αποχαιρετούμε με ευχές για ό,τι καλύτερο στη ζωή σας...

Πάρτε τις τύχες στα χέρια σας....

Κάντε το όνειρο πραγματικότητα...

 

 

Copyright © 2013

44o Δημοτικό Σχολείο
Λάρισας

Σχεδιασμός & Επιμέλεια:  

 Θωμαή Τζιτζή -Στογιάννη:

«Tα μυαλά των παιδιών δεν είναι δοχεία να τα γεμίσεις, είναι σπίρτα για να τα ανάψεις.»
Χρήστος Τσολάκης