ΦΙΛΑΝΑΓΝΩΣΙΑ

Ο ΜΙΚΡΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

 ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ              ΚΙ ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ  

ΥΛΙΚΑ ΓΡΑΦΗΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ

Τα υλικά γραφής που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες ήταν: τα μέταλλα , ο μαλακός κασσίτερος και οι λείες πέτρες. Ένα πάρα πολύ απλό υλικό γραφής ήταν τα θραύσματα από πήλινα αγγεία τα λεγόμενα όστρακα υλικό πρακτικό και αδάπανο. Από τα μέταλλα σπανιότατα εργαλεία γραφής ήταν ο άργυρος και ο χρυσός. Ενα άλλο χαρακτηριστικό υλικό ήταν το ξύλο το οποίο χρησιμοποιούσαν για ορισμένα σύντομα κείμενα. Το πιο σημαντικό και ίσως γνωστότερο υλικό γραφής της αρχαιότητας ήταν ο πάπυρος. Τα δέρματα ζώων ήταν μια άλλη ύλη ανταγωνιστική προς τον πάπυρο.

Η περγαμηνή αντίθετα δεν γινόταν με το άργασμα του ζώου , αλλά μετά από κατεργασία του με τον ασβέστη αφού το ξήραιναν τεντωμένο και έπειτα το έξυναν και το λείαιναν. Επίσης τα «αρχαία μολύβια» ήταν μια αιχμηρή μεταλλική πρόκα, για να γράφουν στα σκληρά υλικά, η γραφίδα κατασκευασμένη από ορείχαλκο ή καλάμι και τέλος η μελάνη (μελάν) που γινόταν από νερό βρεγμένο με κάπνια και αραβική γόμμα.

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ

ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΓΡΑΦΗΣ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΚΟΣΜΟ

Οι αρχαίοι λαοί είχαν πολλά υλικά γραφής. Για να γράφουν πάνω σε σκληρά υλικά χρησιμοποιούσαν μια μεταλλική αιχμηρή πρόκα.

Επίσης χρησιμοποιούσαν και τη γραφίδα για να γράφουν σε ξύλινες πλάκες αλοιμένες με κερί. Το κάτω μέρος της ήταν μυτερό ενώ το πάνω ήταν διαπλατυσμένο για να στρώνει το κερί σε περίπτωση λάθους. Οι γραφίδες κατασκευάζονταν από ορείχαλκο ή καλάμι το οποίο έκοβαν με κονδυλομάχαιρο.

Πάρα πολύ απλό υλικό  γραφής ήταν τα όστρακα, υλικό πρακτικό και χωρίς κόστος. Ενα  ακόμη πρωτόγονο μέσο γραφής ήταν οι λείες πέτρες.

Μια σπουδαία κατηγορία υλικών γραφής ήταν τα μέταλλα. Ο ορείχαλκος δεν χρησιμοποιούταν συχνά γιατί προτιμούσαν μαλακά μέταλλα όπως ο μόλυβδος. Τα σπανιότερα υλικά γραφής από μέταλλο ήταν ο χρυσός και ο άργυρος.

Μεταξύ των φυτικών υλικών γραφής ήταν το ξύλο που το επέλεγαν για σύντομα κείμενα. Από τα πιο σημαντικά υλικά ήταν ο πάπυρος. Τα δέρματα ζώων ήταν μια ανταγωνιστική ύλη προς τον πάπυρο . Η διαφορά  μεταξύ δέρματος και περγαμηνής ήταν ότι το δέρμα προέκυπτε από άργασμα αποτριχωμένου δέρματος ζώου. Η περγαμηνή αντίθετα δε γινόταν με το άργασμα του ζώου αλλά μετά από την κατεργασία του με ασβέστη, αφού το ξήραιναν τέντωναν και έπειτα λείαιναν.

Έτσι έγραφαν οι άνθρωποι του αρχαίου κόσμου.

ΠΑΡΗΣ

               ΥΛΙΚΑ   ΓΡΑΦΗΣ   ΣΤΟΝ   ΑΡΧΑΙΟ   ΚΟΣΜΟ

   Στην αρχαιότητα  χρησιμοποιουσαν  ένα πλήθος υλικών γραφής.Οργανικά και ανόργανα.Ενώ σήμερα γράφουμε αποκλειστικά στο χαρτί,οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν πλήθος επιφανειών για να γράφουν.Τον λίθο, τον πηλό , τα μεταλλικά ελάσματα, τις ξύλινες πινακίδες και τον πάπυρο.

   ΑΝΟΡΓΑΝΑ  ΥΛΙΚΑ  ΓΡΑΦΗΣ

   Ένα απλό υλικό, ήταν τα θραύσματα απο πήλινα αγγεία ,τα λεγόμενα όστρακα.Έγραφαν πάνω σ΄αυτά με σινική  μελάνη ή χαράζανε.Οι πέτρες και τα μέταλλα ήταν επίσης σπουδαία για γραφή.Ο ορείχαλκος , ο κασσίτερος  και ο μόλυβδος ήταν τα συχνότερα.Σπάνια έγραφαν σε χρυσό και άργυρο.

   ΟΡΓΑΝΙΚΑ   ΥΛΙΚΑ   ΓΡΑΦΗΣ

  Το ξύλο , το πιο γνωστό που γράφανε σύντομα αντικείμενα.Σ΄αυτό έγραφαν με μελάνι. Λευκώματα ονομάζονταν, οι ξύλινες  επιφάνειες , που τις ασπρίζανε πρώτα με γύψο ή ασβέστη και μετά γράφανε πανω τους.Ακόμη έπαιρναν ξύλινες επιφάνειες και τις κερώνανε.Μετά γράφανεπάνω σ ΄αυτές.Το σημαντικότερο υλικό γραφής , ήταν ο πάπυρος.Προερχόταν απο ένα φυτό που λεγόταν πάπυρος ή χάρτης.Αγαπά τη ζέστη και την υγρασία.Ευδοκιμούσε στην περιοχή του Νείλου .Απο τις επιγραφές του Ερέχθειου, μαθαίνουμε οτι η διοίκηση της Αθήνας του 5ου αιώνα χρησιμοποιούσε πάπυρο.Επίσης έγραφαν πάνω σε δέρμα και περγαμινές.

    Αυτά ήταν τα υλικα γραφής των αρχαίων χρόνων.

                                ΤΣΕΝΕΝΟΥΔΗ   ΜΑΙΡΗ

         ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΩΣ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ

  Ολοι μας έχουμε φίλους στη ζωη μας.Απο την γειτονιά και απο το σχολείο είναι οι δικοί μου φιλοι.Ένας πραγματικός φίλος δεν είναι αυτός που μόνο μας διασκεδάζει, αλλά κι αυτός που μας φροντίζει. Αυτός που θα είναι δίπλα μας όταν κλαίμε. Γιατί ο καθένας μπορεί να μας ακούσει. Οι φίλοι ακούνε προσεχτικά αυτά που έχουμε να τους πούμε. Ένας πραγματικός φίλος όμως ακούει προσεχτικά όλα αυτά που δεν του λέμε.

  Ο πιο   χρήσιμος  φίλος μου που ξεχωρίζω και τον έχω μαζί μου στο δωμάτιό μου είναι το βιβλίο. Είναι  ο  καλύτερος  και  ο  πιο  πιστός  φίλος  του  ανθρώπου,   που  δεν  τον  προδίδει  και  δεν  τον  εγκαταλείπει  ποτέ.  Σε  δύσκολες   ώρες  μας  κρατά συντροφιά να μη νιώθουμε μοναξιά.

    Τα βιβλία μας λύνουν  απορίες,   μας ενημερώνουν,  μας προβληματίζουν.Τα βιβλία μας ψυχαγωγούν  και  μας διασκεδάζουν.   Διαβάζοντας  ένα  βιβλίο  ταξιδεύουμε  σε  μακρινές  και  άγνωστες  χώρες.  Γνωρίζουμε  νέους  ανθρώπους,  τον  πολιτισμό,  τα  ήθη  και  τα  έθιμα  άλλων  λαών, τη θρησκεία  και  τον  τρόπο  ζωής  τους. Τα βιβλία μας ζωντανεύουν  τη  φαντασία  μας.

     Επειδή μου προσφέρει τοσες γνώσεις το προσεχω ιδιαίτερα.Δεν το σκίζω,το κρατω καθαρό,δεν το αφήνω όπουδήποτε .Το χω πάντα δίπλα στο κρεβάτι μου.Στις διακοπές μου το χω πάντα μαζί μου για να μου κρατά συντροφιά τα μεσημέρια που ξαπλώνω.

      Όπως  όμως  υπάρχουν  κακοί  φίλοι,  έτσι  υπάρχουν  και  κακά  βιβλία,   που  μπορούν  να  μας  βλάψουν.   Όπως  ένας  φίλος  μπορεί να χει κακό  χαρακτήρα   και  να  μας  οδηγήσει   σε  λάθος  δρόμο,  έτσι  κι  ένα  βιβλίο   με  κακό περιεχόμενο  μπορεί   να  μας βλάψει. Γι  αυτό  χρειάζεται  ιδιαίτερη   προσοχή  στην  επιλογή   των  βιβλίων  που  θα  διαβάσουμε.

   Το βιβλίο μας ταξιδευει σε αλλους κόσμους και εποχές.Μόνο όταν το ανοίξουμε θα μας μιλήσει γι αυτα.Το διάβασμα κάνει καλό στο μυαλό μας , μας εξασκεί τη φαντασία μας και μας κάνει να μας παρει γλυκά ο ύπνος.

   Αυτή η ιδιαίτερη φιλία με το βιβλίο δεν θα σταματήσει ποτέ.Μόνο το βιβλίο μοιράζεται μαζί μου τις ίδιες χαρές, τις ίδιες αγωνίες ταυτόχρονα με μένα.Ποτέ δεν θα προδώσω αυτη τη φιλία γιατί μόνο αυτό θα με συμβουλεύσει, θα με διασκεδάσει, θα με κρατήσει συντροφιά και θα με κάνει να σκεφτώ.  ΜΑΙΡΗ + ΒΙΒΛΙΟ = ΦΙΛΟΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.....