Την κυρία Δημοκρατία, όλοι την αγαπούν στο χωριό, γι αυτό την διάλεξαν για αρχηγό. Τι θα συμβεί όμως όταν η κυρία Ρι η Δικτατορία πάρει με τη βία όλη την εξουσία; Μπορούν οι άνθρωποι να ζήσουν ευτυχισμένοι χωρίς τη δημοκρατία;

Η ΠΟΛΥΤΕΧΝΟΥΠΟΛΗ

      Μια φορά σε ένα χωριό που το έλεγαν Πολυτεχνούπολη, οι κάτοικοι διάλεξαν για αρχηγό τη Δημοκρατία.

      Οι άνθρωποι στο χωριό με τη Δημοκρατία, είχαν ελευθερία σκέψης και έκφρασης. Οι άνθρωποι ήταν ελεύθεροι να κάνουν ότι ήθελαν χωρίς κανείς να τους αναγκάζει. Επίσης είχαν δικαιώματα και υπήρχε δικαιοσύνη. Έτσι όλοι ήταν ευτυχισμένοι και χαρούμενοι.

      Μια μέρα όμως ήρθε η κυρία Ρι, η Δικτατορία, που ανάγκαζε τους ανθρώπους να κάνουν ό,τι ήθελε αυτή. Δηλαδή να μην αγοράζουν  εφημερίδες όπως σήμερα και να αγοράζουν αυτές που ήθελαν οι δικτάτορες. Δεν ήταν ελέυθεροι να κάνουν ό,τι ήθελαν...

      Φυλάκιζαν και έκαναν βασανιστήρια και οι άνθρωποι ένιωθαν φόβο και ανασφάλεια. Έτσι μαύρα σύννεφα σκέπασαν το όχι μόνο το χωριό ,αλλά και τις καρδιές των ανθρώπων.

      Μέσα σε αυτή την κατάσταση, κάποιοι φοιτητές που δεν άντεχαν άλλο τη σκλαβιά, βρήκαν τη δύναμη να ξεσηκωθούν και να κάνουν εξέγερση, φωνάζοντας να φύγει η Δικτατορία και να γυρίσει η Δημοκρατία στο χωριό τους.

      Αυτό κι έγινε! Μια ωραία μέρα η Δημοκρατία ξαναγύρισε στο χωριό και η Δικτατορία έφυγε. Έφυγαν τα μαύρα σύννεφα και ο ήλιος ξαναβγήκε και πάλι στον ουρανό.

ΑΓΗΣΙΛΑΟΣ

ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΧΩΡΙΟ

      Μια φορά σε ένα χωριό που το έλεγαν Δημοκρατικό, ζούσε η κυρία Ρι, που όλοι την αγαπούσαν , γι αυτό την διάλεξαν για αρχηγό.

      Μια μέρα η κυρία Ρι πήρε την εξουσία στα χέρια της. Έτσι , οι άνθρωποι δεν μποτούσαν να μιλάνε ελεύθερα, δεν ήταν ευτυχισμένοι, αλλά στενοχωρημένοι.

      Η κυρία Ρι πάντα έπαιρνε όλες τις αποφάσεις μόνη της χωρίς να ρωτάει κανέναν. Αποφάσιζε και εκτελούσε.

      Έτσι η δυστυχία απλώθηκε παντού.

ΑΦΡΟΔΊΤΗ

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

      Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα χωριό που το έλεγαν Ειρηνούπολη υπήρχε συνεργασία και ειρήνη.

      Ήρθε και η μέρα που ψήφιζαν πρόεδρο και ψηφίστηκε η Δημοκρατία. Όταν το έμαθε η Δικτατορία, αναστάτωσε τον κόσμο για να πάρει την εξουσία στα χέρια της.

      Σκαρφίστηκε πολλά ,αλλά η Δημοκρατία δεν έπαθε τίποτα, γιατί "λαός ενωμένος ποτέ νικημένος"

      Έτσι η Δικτατορία δεν πήρε την εξουσία...

ΜΥΡΤΩ

Η ΚΥΡΙΑ ΡΙ ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ

      Μια φορά ήταν μια πόλη που την έλεγαν Δημοκρατούπολη και είχαν δήμαρχο την κυρία Δημοκρατία. Όλοι ήταν χαρούμενοι.Μετά από λίγο καιρό πήρε την εξουσία με τη βία και το ζόρι η κυρία Ρι, η Δικτατορία. Τότε όλα άλλαξαν. Ο κόσμος ήταν λυπημένος.

      Μια μέρα, δυο φοιτητές, ο Γιώργος και η Ζωή, έφτιαξαν έναν ραδιοφωνικό σταθμό στο Πολυτεχνείο και άρχισαν να φωνάζουν συνθήματα που καλούσαν το λαό να αγωνιστεί για την ελευθερία. Ξεκίνησαν την  αντίσταση.

      Άρχισαν σιγά σιγά να μαζεύονται στο Πολυτεχνείο και να φωνάζουν συνθήματα κατά της Δικτατορίας. Μπήκαν μπροστά στους στρατιώτες κι έδωσαν μάχη για τη Δημοκρατία.

      Η κυρία Δημοκρατία πήρε πίσω την εξουσία και όλα πήγαν στη φυσιολογική τους θέση. Η κυρία Ρι έφυγε για πάντα από τη Δημοκρατικούπολη και οι άνθρωποι χάρηκαν πολύ.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ

      Σε ένα χωριό ,κάποτε, βασίλευε Δημοκρατία. Όλοι οι κάτοικοι ζούσαν αρμονικά μεταξύ τους. Τα παιδιά έπαιζαν παιχνίδια στις πλατείες , οι μεγάλοι χόρευαν και ήταν ευτυχισμένοι. Ο καιρός περνούσε και οι άνθρωποι περνούσαν καλά.

      Ένα πρωί που όλοι κάθονταν στα σπίτια τους, άκουσαν στα ραδιόφωνά τους πως η κυρία Ρι η Δικτατορία έδιωξε με τη βία την κυρία Δημοκρατία από το χωριό.

      Οι πλατείες άδειασαν, τα τραγούδια,οι χοροί και τα ξενύχτια σταμάτησαν. Οι άνθρωποι του χωριού όμως είπαν:"ΟΧΙ στη Δικτατορία. Η Δημοκρατία θα νικήσει. ΝΑΙ στη Δημοκρατία." Έτσι πολέμησαν την κυρία Ρι, τη νίκησαν και έφεραν πίσω την Δημοκρατία, γιατί μ αυτήν ζούν ελεύθερα, λένε τη γνώμη τους χωρίς να φοβούνται, κάνουν εκλογές και ψηφίζουν όποιν θέλουν.

ΟΡΕΣΤΗΣ

Η ΡΙΑ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ

      Μια φορά σε ένα χωριό που το έλεγαν Αστραφτοχώρι και επικρατούσε η κυρία Δημοκρατία, οι κάτοικοί του ήταν χαμογελαστοί, δίκαιοι και ευγενικοί.

      Όταν όμως στο χωριό ήρθε και πήρε τη θέση της κυρίας Δημοκρατίας η κυρία Ρία η Δικτατορία, οι συνήθειες ζωής και οι κανόνες των κατοίκων άλλαξαν.

      Οι άνθρωποι πια δε σέβονται ο ένας τον άλλον, απαγορεύονται να λένε τη γνώμη τους και να συγκεντρώνονται στις γιορτές και στα πανηγύρια. Όπως επίσης απαγορεύεται στους ανθρώπους να κυκλοφορούν τη νύχτα, εκτός σπιτιού.

      Τα παιδιά δεν παίζουν ξένοιαστα στις παιδικές χαρές και στους δρόμους γιατί φοβούνται και έχουν σταματήσει να τραγουδούν και να γελάνε.

ΑΝΔΡΟΜΑΧΗ

Ο ΚΑΒΓΑΣ

      Μια φορά σε ένα χωριό που το έλεγαν Δημοκρατικούπολη υπήρχε ένα καφενείο που το έλεγαν "Ελλάδα". Εκεί σύχναζαν η Δικτατορία και η Δημοκρατία και συνέχεια μάλωναν.

      Η Δημοκρατία ήθελε οι άνθρωποι  να είναι ελεύθεροι και χαρούμενοι, ενώ η Δικτατορία ήθελε να χρησιμοποιεί βία. Η Δημοκρατία φώναζε "Ψωμί ,Παιδεία,Ελευθερία" και η Δικτατορία θύμωνε.

      Οι κάτοικοι όμως ήθελαν τη Δημοκρατία για να είναι ευτυχισμένοι και έδωσαν αγώνα για να το καταφέρουν...

ΑΡΙΑΔΝΗ

Η ΔΗΜΟΥΠΟΛΗ

      Μια φορά σε ένα χωριό που το έλεγαν Δημούπολη, είχαν διαλέξει τη Δημοκρατία, τη Ρα. Εδώ και μερικά χρόνια έκαναν οι κάτοικοι όλων των ειδών καινούρια πράγματα.

      Μια μέρα όμως η Ρι η Δικτατορία έλεγε τι να κάνουν οι κάτοικοι αυτής της περιοχής. Αυτό δεν τους άρεσε καθόλου. Έτσι άρχισαν να φεύγουν και ο πληθυσμός γινόταν όλο και πιο μικρός. Τελικά η Ρι αποφάσισε να τους αφήσει να κάνουν καινούρια πράγματα αφού αυτοί που είχαν μείνει, έβγαιναν στην κεντρική πλατεία του χωριού και φώναζαν:"θέλουμε να ανακαλύπτουμε καινούρια πράγματα", "Αναζητούμε τη Ρα","Ψωμί,Παιδεία,Ελευθερία" και άλλα πολλά. Έτσι το χωριό έμεινε για πάντα ειρηνικό.

ΤΗΛΕΜΑΧΟΣ

Η ΚΥΡΙΑ ΡΙ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

      Μια φορά σε ένα χωριό που το έλεγαν Φάρσαλα, οι κάτοικοι έκαναν εκλογές. Στις εκλογές νίκησε η κυρία Δημοκρατία, που όλοι στο χωριό την αγαπούσαν, επειδή ήταν καλή και δίκαιη.

      Όμως μετά από ένα χρόνο, ήρθε στο χωριό η κυρία Ρι , η Δικτατορία. Αυτής δεν της άρεσε το καλό και τι δίκαιο , γιατί ήταν κακή και άδικη. Έτσι με τους 25 στρατιώτες της πήρε την εξουσία με τη βία.

      Ο λαός δεν άντεχε να μην μπορεί να πει ελεύθερα τη γνώμη του, τις αδικίες και τους κακούς της τρόπους.

      Έτσι κάποια μέρα ξεσηκώθηκε και κήρυξε πόλεμο στην κυρία Ρι. Έτσι αυτή μαζί με τους στρατιώτες της αναγκάστηκε να φύγει από το χωριό.

ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ

Η ΚΥΡΙΑ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

      Μια φορά σε ένα χωριό που το έλεγαν Πολίτευμα είχαν αρχηγό την κυρία Δημοκρατία. Ζούσαν όλοι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι ώσπου μια μέρα  η κυρία Δικτατορία θέλησε να πάρει με τη βία την εξουσία από την κυρία Δημοκρατία. Εκείνη αντιστάθηκε αλλά δεν μπόρεσε να τη νικήσει.

      Όταν έγινε λοιπόν αυτή αρχηγός, ο λαός ήταν δυστυχισμένος. Δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει και να λέει τη γνώμη του.

      Ο λαός δεν άντεξε , ξεσηκώθηκε και έδιωξε για πάντα τη κυρία Δικτατορία.

      Έτσι όλοι πάλι ήταν χαρούμενοι με αρχηγό την κυρία Δημοκρατία.

ΗΒΗ

ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΧΩΡΙ ΚΑΝΕΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ

      Σε ένα χωριό που το έλεγαν Δημοκρατιχώρι, όλοι οι κάτοικοι αγαπούσαν τη Δημοκρατία γι αυτό την διάλεξαν για αρχηγό.

      Την άλλη μέρα, η Ρι, η Δικτατορία σκλάβωσε το χωριό αυτό με τη βία. Έτσι για να έρθει πάλι η ειρήνη στο χωριό έπρεπε να τους πολεμήσουν. Όμως δεν πολέμησαν με όπλα, τους φώναζαν συνθήματα όπως: Ψωμί, Παιδεία ,Ελευθερία ,και τότε αυτή έφυγε και η ειρήνη ξαναγύρισε στο Δημοκρατιχώρι....

ΗΡΑΚΛΗΣ

Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΦΕΥΓΕΙ

      Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα χωριό που το έλεγαν Φωτεινό, ήρθε η δικτατορία και πήρε την εξουσία με βία. Δεν άφηνε τους ανθρώπους να μιλάνε ελεύθερα στους δρόμους και στα καφενεία. Παντού υπήρχαν αστυνομικοί και δεν άφηναν τον κόσμο να κάνει παρέα. Απαγορευόταν να κυκλοφορούν αφού νυχτώσει.

      Έτσι ο κόσμος δεν περνούσε καλά και αισθανόταν δυσαρεστημένος. Τα χαμόγελα έσβησαν από τα χείλια τους και σταμάτησαν οι παιδικές χαρούμενες φωνές.

      Όμως κατάφεραν να ξαναφέρουν τη Δημοκρατία πίσω και ήταν πάλι ωραία.

ΦΡΙΞΟΣ

ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΟΧΩΡΙΟ

      Μια φορά σε ένα χωριό που το έλεγαν Δημοκρατοχωριό ,βασίλευε παντού η γαλήνη. Αρχηγός  του ήταν η κυρία Δημοκρατία που την είχε εκλέξει ο λαός και όλα ήταν ειρηνικά ,δίκαια και πουθενά δεν υπήρχαν φασαρίες.

      Μια μέρα σαν όλες τις άλλες, με τρόπο πονηρό, η κυρία Ρι η Δικτατορία πήρε την εξουσία και έδιωξε τη Δημοκρατία. Όλοι και όλα άλλαξαν...Οι κάτοικοι άρχισαν να μαλώνουν και να έχουν προβλήματα. Το χωριό μόνο Δημοκρατοχώρι δεν ήταν. Η κυρία Ρι βρήκε την ευκαιρία  και άλλαξε το όνομά του, ονομάστηκε πλέον χωριό του Χάους.

      Γρήγορα οι κάτοικοι κατάλαβαν ότι τίποτα δεν ήταν όπως πρώτα. Υπήρχε αδικία, αναστάτωση και διχόνοια. Αποφάσισαν να παλέψουν για να αλλάξουν την κατάσταση. Δημιούργησαν ομάδες που φώναζαν και έγραφαν συνθήματα στους τοιχους όπως:"Κάτω η Ρι","Θέλουμε Δημοκρατία","Να πέσει η Δικτατορία" και άλλα πολλά. Η Ρι τα άκουγε όλα αυτά και δεν της άρεσαν, γι αυτό προσπαθούσε με κάθε τρόπο να το σταματήσει.

      Κάποια μέρα οι κάτοικοι έστειλαν ένα γράμμα στην κυρία Δημοκρατία που έλεγε με μεγάλα γράμματα :"ΚΥΡΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΟΛΑ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ, ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΕΛΑΤΕ ΠΙΣΩ, ΣΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ".

      Η Δημοκρατία μόλις το διάβασε, ντύθηκε και θυμωμένη πήγε στο χωριό, όπου μαζί με τους κατοίκους πήγαν έξω από το σπίτι της Ρι και ανάγκασαν αυτήν και τους υπηρέτες της να φύγουν μακριά.

      Έτσι έγινε ξανά Δημοκρατία και ειρήνη βασίλευε παντου.

ΠΑΡΗΣ

Η ΚΥΡΙΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑ ΡΙ

      Μια φορά κε έναν καιρό, σε ένα μακρινό και χαρούμενο χωριό ζούσαν χιλιάδες ευτυχισμένοι άνθρωποι, γιατί είχαν διαλέξει για αρχηγό τους τη δικαιοοσύνη και την ελευθερία δηλαδή την κυρία Δημοκρατία. Το όνομα αυτού ήταν Δικαιοχώρι. Στο χωριό όμως αυτό παραμόνευε το κακό,η κυρία Ρι η Δικτατορία που ήθελε να πάρει την εξουσία.

      Μια μέρα τα κατάφερε και κυβέρνησε χωρίς τη θέληση του λαού. Τότε ήταν που η χαρά και ευτυχία των κατοίκων χάθηκε. Επικρατούσε η βία και η τρομοκρατία. Δεν επιτρεπόταν οι χαρούμενες εκδηλώσεις που έκαναν πριν. Δεν ακούγονταν πια οι φωνές παιδιών παίζοντας στους δρόμους. Οι μόνες φωνές που ακούγονταν τώρα  ήταν οι φωνές τρόμου και κραυγές πόνου από ανθρώπους που βασανίζονταν. Μετά από όλα αυτά , το χωριό τους άλλαξε όνομα,από Δικαιοχώρι έγινε Δικτατοχώρι.

      Τη λύση αποφάσισε να δώσει μια παρέα φοιτητών. Ξεσηκώθηκαν, έγραφαν συνθήματα εναντίον της και όλος ο λαός ήταν μαζί τους.

      Όταν η Ρι η Δικτατορία διέταξε τους φύλακές της να τους συλλάβουν, εκείνοι ενώθηκαν με το λαό και αυτοί που συνελήφθηκαν ήταν οι ίδιοι και η κακία της.

      Έτσι όλα έγιναν όπως πριν. Οι κάτοικοι καθιέρωσαν να γιορτάζουν κάθε χρόνο αυτή τη μέρα για να μην ξεχάσουν ποτέ, πόσο σημαντική είναι η αρχηγός τους, η κυρία Δημοκρατία!!!!

ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

      Μια φορά κι έναν καιρό στην Δημοκρατούπολη, ζούσε ένας τίμιος και δίκαιος λαός, όπου είχε διαλέξει για αρχηγό του την κυρία Τία την  Δημοκρατία. Όλοι την αγαπούσαν και τη σέβονταν.

      Μια μέρα ,μια άλλη κυρία η Ρι η Δικτατορία, μπήκε στο χωριό και με βία πήρε όλη την εξουσία από την Τία τη Δημοκρατία, αρχίζοντας να κάνει ό,τι θέλει.

      Όμως ο λαός της Δημοκρατικούπολης αντιστάθηκε. Πήγαν όλοι στη μεγάλη πλατεία του χωριού φωνάζοντας συνθήματα όπως:"Η Δημοκρατία πάντα νικάει","Κάτω η Δικτατορία" και άλλα πολλά. Ακόμη , μια ομάδα παιδιών έγραφαν φράσεις που έδιναν δύναμη στο λαό.

      Έτσι ο κόσμος κατάφερε να διώξει τη Δικτατορία και να ζήσει ήρεμα, ελεύθερα και ειρηνικά με τη Δημοκρατία.

ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ

      Μια φορά κι έναν καιρό, σε ένα χωριό που το έλεγαν Ειρηνούπολη, αποφάσισαν να κάνουν αρχηγό, έναν απ αυτούς. Διάλεξαν για αρχηγό την κυρία Δημοκρατία. Όλοι την αγαπούσαν και της έδιναν δώρα, έκαναν  ό,τι ήθελε. Τα λόγια της ήταν χρυσά, πάντα είχε δίκιο.

      Κάποια μέρα ήρθε η κυρία Ρι η Δικτατορία που ήθελε να πάρει την εξουσία δικιά της. Ήταν πολύ κακιά. Ήθελε πάντα να γίνεται το δικό της, άμα δεν γινόταν τους τιμωρούσε αυστηρά. Έτσι η Ρι  η Δικτατορία της πήρε τη θέση. Όλοι ήταν στενοχωρημένοι.

      Ένα βράδυ, όταν η κυρία Ρι Δικτατορία κοιμόταν, η κυρία μις Δημοκρατία κάλεσε όλους τους κατοίκους εκείνου του χωριού και είπε:" Θέλετε να συνεργαστούμε και να διώξουμε την κυρία Ρι Δικτατορία από το χωριό μας;"

      Όλοι συμφώνησαν. Έλεγαν: Κάτω η Ρι Δικτατορία, Ζήτω η Δημοκρατία!!!! Τα παιδιά έγραφαν στους τοίχους:"Κάτω ο πόλεμος","Ζήτω η ειρήνη"...Όταν η Ρι Δικτατορία άκουγε κάτι τέτοιο, θύμωνε,θύμωνε...ώσπου κάποια στιγμή έφυγε! Όλοι χάρηκαν!

      Η μις Δημοκρατία έγινε ξανά αρχηγός κυβερνώντας το χωριό δίκαια. Μια μέρα η Ρι Δικτατορία τους ζήτησε συγνώμη και τη φώναζαν πια Ρι Δημοκρατία. Έτσι υπήρχαν δυο αρχηγοί σε κείνο το χωριό!!!

ΞΑΝΘΙΠΠΗ

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

      Μια φορά σε ένα χωριό που το έλεγαν Πολυτεχνείο, ζούσαν πολλά άτομα με πρόεδρο την κυρία Ρι Δημοκρατία.

 Η Δικτατορία ,ήθελε να πάρει με βία τη θέση της κυρίας προέδρου. Η Δημοκρατία αντιστεκόταν γι αυτό μάζευε τους ανθρώπους της Αθήνας και έλεγαν όλοι μαζί συνθήματα. Αγωνιζόταν όμως από τη μεριά της και η κυρία  Δικτατορία. Όμως, ολοι μαζί   οι Έλληνες ήταν πιο δυνατοί και έτσι νίκησαν.

      Οι Έλληνες χάρηκαν πάρα πολύ και γιόρταζαν μέρες το γεγονός. Όλη τη μέρα έψηναν, χόρευαν, έτρωγαν έπιναν...Η κυρία  όμως Ρι Δικτατορία, νευρίασε και έκλαιγε . Είπε:"Δεν ξαναπολεμάω ποτέ με Έλληνες,, ποτέ, ποτέ, ποτέ".

ΠΑΤΡΟΚΛΟΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ

ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ   ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ

Εάν μια φορά λυπηθείς που δεν μίλησες, εκατό φορές θα μετανιώσεις που δεν έμεινες σιωπηλός.

ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗ ΑΓΩΓΗ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΚΟΚ Αν ερχόταν ένα σχολείο στη Λάρισα ,για να επισκεφτεί το πάρκο Κυκλοφοριακής Αγωγής, θα μπορούσε να συνδυάσει την επίσκεψή του αυτή και με άλλες  επισκέψεις στην πόλη μας....

ΧΕΙΜΩΝΑΣ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΕΥΡΩΠΟΔΕΝΤΡΟ

ΤΟ ΔΕΝΤΡΑΚΙ ΜΑΣ...

ΤΑ ΑΣΤΕΡΑΚΙΑ ΜΑΣ....

ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ     ΜΙΑ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΥΛΙΚΑ 1.Ένα φλιτζανι τσαγιού γάλα φρέσκο με μία αγκαλιά της μαμάς. 2.Δύο κουταλάκια γλυκού μαγιά με πολλά φιλάκια της γιαγιάς. 3.Τέσσερα αυγά και τέσσερα δάκρυα χαράς. 4.Ένα φλιτζάνι βούτηρο γάλακτος και μία βόλτα με τον παππού. 5.Ένα φακελάκι βανίλια χτυπημένο με ένα φακελάκι αγάπη. 6.Δύο φλιτζάνια ζάχαρη και δύο φλιτζάνια χαράς. 7.Ένα κιλό αλεύρι και ένα κιλό ειρήνη. 8.Ένα κοφτό κουταλάκι του γλυκού αλάτι με ένα παιχνίδι με την αδερφή. 9.Ξύσματα λεμονιού με λίγες νότες μουσικής. 10.Λίγα ασπρισμένα αμύγδαλα με σπιτικά όνειρα. ΕΚΤΕΛΕΣΗ Σε μία κούπα με χλιαρό νερό διαλύουμε τη μαγιά μαζί με τα φιλάκια της γιαγιάς. Στο μίξερ χτυπάμε το βούτηρο και τη βόλτα του παππού μέχρι να ασπρίσουν. Προσθέτουμε σιγά-σιγά τη ζάχαρη και τα δύο φλιτζάνια χαράς.Στη συνέχεια ρίχνουμε ένα -ένα τα αυγά και τα δάκρυα χαράς.Έπειτα το φρέσκο γάλα εναλλάξ με την αγκαλιά της μαμάς.Τέλος βάζουμε τη βανίλια και το φακελάκι αγάπης. Σε μια μεγάλη λεκάνη βάζουμε το αλεύρι με την ειρήνη, το αλάτι και το παιχνίδι με την αδερφή.Κάνουμε μια λακουβίτσα και εκεί ρίχνουμε τη διαλυμένη μαγιά.Αρχίζουμε να ζυμώνουμε προσθέτοντας λίγο-λίγο το μείγμα του μίξερ.Όταν ζυμωθούν όλα τα υλικά ρίχνουμε τα ξύσματα λεμονιού με τις λίγες νότες μουσικής. Σκεπάζουμε το μείγμα με μια πετσέτα ,και το αφήνουμε να φουσκώσει για τρία τέταρτα περίπου. Τοποθετούμε τη ζύμη σε στρογγυλό ταψάκι.Στολίζουμε με τα ασπρισμένα αμύγδαλα και τα σπιτικά όνειρα.Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για μια ώρα. ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ

30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ        Ποιοί ήταν οι τρεις Ιεράρχες               Με τον όρο Τρεις Ιεράρχες, αναφερόμαστε συνοπτικά στους τρεις επιφανείς Αγίους και θεολόγους, Βασίλειο τον Μέγα, Ιωάννη τον Χρυσόστομο και Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό. Για τη σοφία τους και τη χριστιανική τους ζωή, η Ορθόδοξη Εκκλησία τους ονόμασε αγίους και γιορτάζουν ο καθένας ξεχωριστά. Αλλά επειδή δημιουργήθηκε μια διαφωνία μεταξύ των χριστιανών για το ποιος από τους τρεις πρόσφερε τα περισσότερα, αποφασίστηκε και καθιερώθηκε από τα τέλη του 4ου αιώνα να υπάρχει και για τους τρεις μια κοινή γιορτή στις 30 Ιανουαρίου κάθε έτους. Βασίλειος ο Μέγας Ο Άγιος Βασίλειος ή Βασίλειος Καισαρείας, υπήρξε επίσκοπος Καισαρείας και θεωρείται Πατέρας της Εκκλησίας και ένας εκ των μεγαλύτερων θεολόγων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Η συμβολή του στην χριστιανική θεολογία θεωρείται κεφαλαιώδης ενώ σ΄αυτόν αποδίδεται και η «θεία λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου». Ο Μέγας Βασίλειος σπούδασε στην Αθήνα και θεωρούσε πολύ σημαντική τη μελέτη των κλασσικών συγγραφέων και της ελληνικής φιλοσοφίας, φυσικά υπό το χριστιανικό πρίσμα. Η συμβολή του στην ανάπτυξη των γραμμάτων και της φιλανθρωπίας τον κατέστησαν μια από τις μεγαλύτερες μορφές της Χριστιανικής παράδοσης. Ιωάννης ο Χρυσόστομος Θεωρείται πως η γλώσσα του «έσταζε μέλι» καθώς υπήρξε ο πιο χαρισματικός ρήτορας της εποχής του. Διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και αφιέρωσε τη ζωή του στην ανάπτυξη της φιλανθρωπίας. Μάλιστα τα ημερήσια συσσίτεια που οργάνωσε έτρεφαν 7.000 ανθρώπους! Στον τομέα της φιλοσοφίας, μπορεί να απέρριπτε τις θεωρίες των αρχαίων Ελλήνων περί Θεού ωστόσο δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει τις εργαλειακές μεθόδους της φιλοσοφίας τους προκειμένου να αναπτύξει μια συστηματική θεολογία. Στη ζωή του υπήρξε υπόδειγμα ασκητή ενώ δεν παρέλειπε να καταδικάζει εκείνους τους ιερείς που πλούτιζαν από την ιδιότητά τους. Ήταν τέτοια η σκληρή κριτική που ασκούσε στους Αυτοκράτορες, που τελικά η αυλή τον κυνήγησε και τον εξόρισε. Όμως η φήμη του τον ξεπέρασε αφού θεωρείται Άγιος από όλες σχεδόν τις χριστιανικές ομολογίες. Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός Γνωστός και με το προσωνύμιο «θεολόγος», ο Γρηγόριος υπήρξε Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης τον 4ο αιώνα. Η επιρροή του στην Τριαδική θεολογία θεωρείται τόσο σημαντική που έγινε γνωστός ως «Τριαδικός Θεολόγος». Τα περισσότερα από τα έργα του επηρεάζουν τους σύγχρονους θεολόγους, ειδικά όσον αφορά τα τρία Πρόσωπα της Αγίας Τριάδας. Υπήρξε φίλος του Μεγάλου Βασιλείου καθώς και του αδελφού του Αγίου Γρηγορίου Νύσσης. Ήταν σφοδρός οπαδός των γραμμάτων και επιθυμούσε να γεφυρώσει το χάσμα μεταξύ ελληνόφωνων και λατινόφωνων θεολόγων της εποχής του. Εκτός από εξαιρετικός θεολόγος όμως, υπήρξε και πολύ καλός ποιητής, αφού έγραψε αρκετά ποίηματα με θεολογικά και ηθικά θέματα.           ΑΦΡΟΔΙΤΗ ΟΙ ΜΗΝΕΣ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ

ΚΙΟΝΑΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ   ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ:  ˝ΣΟΚΟΛΑΤΑΚΙΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ˝ ΜΠΟΥΚΑΛΙΑ ΛΑΔΙΟΥ Η ΕΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΛΑΔΙ ΤΗΣ   Ελιά και ελαιόλαδο    Το φθινοπωρο οσοι εχουν δεντρα με ελιες πηγαινουν να τις μαζεψουν.Στρωνουν ενα μεγαλο πανι κατω απο τα δεντρα.Πέρνουνένα χτενάκι και κόβουν τον καρπό της ελιάς με προσοχή.   Μετά πέρνουν ενα τσουβάλι και το πάνε στο ελαιοτριβείο. Τις βαζουν σε ένα μηχάνημα που εκει καθαρίζουν τα φύλλα ,τα πετραδάκια και το χώμα.Στη συνέχεια περνάνε απο το μηχάνημα που τις κάνουν διαλογη.Ξεχωρίζουν ποιες θα γινουν λαδι και ποιες όχι.   Αργότερα θα τις πάνε σε ένα μηχάνημα και θα τις πολτοποιήσουν μαζί με τα κουκούτσια.   Τέλος το λάδι βγαίνει καθαρό,το βαζουν σε μπετόνια,το σφραγίζουν και στο τελος το πουλάνε στο σούπερ-μάρκετ.   ΑΝΟΙΞΗ ΗΡΘΕ Η ΑΝΟΙΞΗ...   Η Άνοιξη είναι μια απο τις τεσσερις εποχές.Περιλαμβάνει τους μήνες Μάρτιο ,Απρίλιο και Μάιο. Ξεκινά αστρονομικά απο 21 Μαρτίου και τελειώνει με το θερινό ηλιοστάσιο στις 21 Ιουνιου.   Αυτή η εποχή είναι πολύ όμορφη.Αναγεννιέται η φύση και γεμίζει χρώματα και αρώματα.Τα χιόνια λιώνουν ,Ανθίζουν τα λουλούδια , τα δέντρα,το χορτάρι και οι πρασινάδες.   Ο καιρός είναι ζεστός ,ευχάριστος με λιακάδα.Το πρωί έχει δροσούλα .   Τα αποδημητικά πουλιά επιστρέφουν και φτιάχνουν τις φωλίτσες τους για να γεννήσουν τα αυγουλάκια τους.   Οι μέλισσες βουϊζουν και μαζεύουν την γύρη για να φτιάξουν το μέλι τους.Τα αρνάκια τρώνε το χορταράκι το φρέσκο και ο βοσκός παίζει την φλογέρα του.Ο ήχος της,μαζί με τα αρώματα της φύσης σε γαληνεύει.   Τα πουλάκια κελαηδούν και ψάχνουν να βρούν το ταίρι τους.Χτίζουν τις φωλίτσες τους.   Τα παιδάκια μετά το σχολείο τους, παίζουν στα πάρκα και ακούγονται παντού παιδικές φωνές.   Η Άνοιξη μου αρέσει πολύ,γιατί δεν κάνει ούτε κρύο ούτε ζέστη .Οι γειτονιές γεμίζουν μυρωδιές .Η μέρα μεγαλώνει .Έρχεται το Πάσχα .Τα λουλούδια ανθίζουν .Τα πουλάκια κελαηδούν .Οι φράουλες βγαίνουν.   Σε ποιόν δεν αρέσει αυτή η εποχή!!! ΑΦΡΟΔΙΤΗ       25 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ 25 ΜΑΡΤΙΟΥ   Την 25η Μαρτίου ,την γιορτάζουμε κάθε χρόνο ,γιατί είναι μια θρησκευτική και εθνική γιορτή μαζί.Είναι θρησκευτική , γιατί γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και εθνική , γιατί η ημέρα αυτη είναι η έναρξη της ελληνικής επανάστασης ενάντια στους Τούρκους το 1821.   Τα σχολεία κάθε χρόνο τιμούν αυτή την ημέρα .Πάντα μία μέρα πρίν , η πέμπτη τάξη , κάνει γιορτή στο σχολείο. Θεατρικά ,αναφορές,ποιήματα,χορούς,τραγούδια.....   Το δικό μας σχολείο ετοιμάζεται σχεδόν ένα μήνα πριν.Τα παιδιά ετοιμάζονται για να παρελάσουν με τον γυμναστή .Οι δασκάλες της πέμπτης τάξης, αναλαμβάνουν να κάνουν την γιορτή με την βοήθεια της δασκάλας της μουσικής.Μια μέρα πριν την παρελαση γίνεται η γιορτούλα του σχολείου και τα παιδιά ετοιμάζουν διάφορα σκετσάκια ,ποιήματα και αναγνώσεις για να τιμήσουν την 25η Μαρτίου.   Η δασκάλα μας,μας μίλησε γι΄αυτήν την γιορτή όπου συμμετείχα και γω με τους συμμαθητές μου.Κάναμε ζωγραφιές ,μιλήσαμε και γράψαμε εκθεσούλες.   Το σχολείο μας στολιστηκε.Έβαλε τα γιορτινά του.Σημαιούλες γαλανολευκες ήταν παντού.Στους διαδρόμους, στις τάξεις,στην αυλή μας.Το στεφάνι απο δάφνες , περιμένει στο γραφείο δασκάλων για να κατατεθει στο μνημείο το πρωι πριν την παρέλαση.   Η επέτειος αυτή είναι πολύ σημαντική για μένα .Βλέποντας όλη αυτή την προετοιμασία ,γεμίζω με συναισθήματα.Νιώθω περηφάνια για τους Ελληνες που πολέμησαν σαν λιοντάρια για να διώξουν τους Τούρκους απο την πατρίδα μας. Μας χάρισαν την ελευθερία μας.Μετά απο πολύχρονες μάχες,αγώνες και θυσίες.   Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς? Το Ζάλογγο,την Αλαμάνα,τα Δερβενάκια....Τον Κολοκοτρώνη ,τον Καραισκάκη ,τον Διάκο,τον Μιαούλη , τον Παπαφλέσσα, τον Ανδρούτσο, τον Υψηλάντη.....   Ζήτω το έθνος!!!   Ζήτω η Ελλάδα!!! ΑΦΡΟΔΙΤΗ   ΠΑΣΧΑ                      ΕΘΙΜΑ  ΜΕΓΑΛΗΣ  ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ Με ένα κόκκινο πανί, που συμβολίζει το αίμα του Χριστού, απλωμένο στο μπαλκόνι ή το παράθυρο, ξεκινούν στην επαρχία τη Μεγάλη Πέμπτη οι προετοιμασίες για τη βραδιά της Ανάστασης, ενώ την ίδια ημέρα οι νοικοκυρές σε όλη τη χώρα βάφουν τα κόκκινα αυγά. Τη Μεγάλη Πέμπτη ζυμώνονται και τα τσουρέκια. Αυτήν την ημέρα οι νοικοκυρές δεν πλένουν, δεν απλώνουν ούτε κάνουν άλλες δουλειές στο σπίτι. Τη Μεγάλη Πέμπτη στην εκκλησία ψέλνεται η μακρά ακολουθία των Παθών με τα 12 Ευαγγέλια και αναπαριστάνεται ξανά η Σταύρωση. Αφού τελειώσουν τα 12 Ευαγγέλια, κοπέλες αναλαμβάνουν να στολίσουν τον Επιτάφιο με γιρλάντες από λευκά λουλούδια, έτσι ώστε το πρωί της επόμενης μέρας να είναι έτοιμος να δεχθεί το σώμα του Χριστού κατά την Αποκαθήλωση.  ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ Ακόμη και σήμερα σε κάποια χωριά οι κάτοικοι δεν στρώνουν καν τραπέζι τη Μεγάλη Παρασκευή. Δεν τρώνε γλυκά για την αγάπη του Χριστού, που τον πότισαν ξύδι. Ταχινόσουπα, μαρούλι ή φακές με ξύδι είναι τα συνήθη φαγητά. Κανείς δεν πρέπει να πιάσει στα χέρια του σφυρί ή βελόνι, γιατί θεωρείται μεγάλη αμαρτία. Το βράδυ γίνεται ο Εσπερινός και η περιφορά του Επιταφίου, ο στολισμός και η περιφορά του οποίου είναι το κυριότερο έθιμο της Μεγάλης Παρασκευής. Χαρακτηριστικό των παλαιότερων ετών ήταν η ευγενής άμιλλα ανάμεσα στις ενορίες για τον ομορφότερα στολισμένο Επιτάφιο. Πρώτα πήγαιναν τα λουλούδια για το στολισμό του Επιταφίου οι ελεύθερες και ύστερα οι παντρεμένες. Από κάτω περνούσαν όλοι από μία φορά, ενώ πίστευαν πως, αν τα ζωηρά παιδιά περάσουν τρεις φορές, θα γίνουν φρόνιμα... Τρεις φορές έπρεπε να περάσουν και οι άρρωστοι για ν' αναρρώσουν. Τα λουλούδια που παίρνουν οι πιστοί από τον Επιτάφιο θεωρούνται ευλογημένα και τοποθετούνται στο εικονοστάσι του σπιτιού. Παλιότερα, οι γυναίκες έφτιαχναν με αυτά φυλαχτά για τους ναυτικούς, ενώ ορισμένοι τα χρησιμοποιούσαν και σαν γιατρικό για τον πονοκέφαλο. Στην περιφορά του Επιταφίου προπορεύεται η μπάντα ή η χορωδία και παίζει πένθιμα εμβατήρια, ακολουθούν οι ιεροψάλτες, ο κλήρος, οι μυροφόρες, τα εξαπτέρυγα, πρόσκοποι και οι πιστοί που ψέλνουν καθ’ όλη τη διάρκεια της λιτανείας. Σε όλη τη διαδρομή οι πιστοί ραίνουν τον επιτάφιο με λουλούδια και αρώματα, κρατώντας αναμμένα κεριά. ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ Το Μεγάλο Σάββατο οι πιστοί προετοιμάζονται για το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης. Το βράδυ της ίδιας ημέρας ο ιερέας φωνάζει το «Χριστός Ανέστη!». Ένα από τα βασικότερα τελετουργικά στοιχεία της Ανάστασης είναι το αναστάσιμο Φως, με κορυφαία στιγμή την πρόσκληση του ιερέα «Δεύτε λάβετε Φως». Το Φως αυτό οι πιστοί το μεταφέρουν στα σπίτια τους. Σε κάποιες περιοχές μάλιστα θεωρούνταν καλοτυχία να μη σβήσει η λαμπάδα με το Άγιο Φως μέχρι να φτάσουν οι πιστοί στο σπίτι. Μπαίνοντας «σταυρώνουν» πρώτα το ανώφλι της εξώπορτας, ενώ παλαιότερα ανανέωναν και το φως του καντηλιού και μάλιστα προσπαθούσαν να το κρατήσουν αναμμένο όσο περισσότερες μέρες μπορούσαν χωρίς να σβήσει. ΚΥΡΙΑΚΗ ΛΑΜΠΡΗ Ψήνουμε το αρνάκι και διασκεδάζουμε για την είδηση της ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ του Κυρίου μας. ΣΥΜΒΟΛΑ ΤΗΣ ΛΑΜΠΡΗΣ ΚΟΚΚΙΝΑ ΑΒΓΑ : Συμβολίζουν με το κόκκινο χρώμα τους το αίμα του Χριστού ΑΡΝΙ : Συμβολίζει τους πιστούς από την παραβολή του Χριστού με τον βοσκό Ο ΣΤΑΥΡΟΣ: Συμβολίζει το Σταυρό πάνω στον οποίο μαρτύρησε ο Χριστός Η ΛΑΜΠΑΔΑ:Συμβολίζει το φως που έφερε ο Χριστός νικώντας το θάνατο και κατ’ επέκταση το σκοτάδι με την Ανάστασή του.                                                         ΤΣΕΝΕΝΟΥΔΗ ΜΑΙΡΗ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗ ΛΕΞΗ ˝ΓΛΩΣΣΑ˝ ΗΒΗ ΦΤΙΑΧΝΟΥΜΕ ΚΟΜΙΚΣ Η Κυρά Σαρακοστή     Η Κυρά Σαρακοστή  είναι ένα παλιό ελληνικό έθιμο που έπαψε να τηρείται στις μέρες μας . Στην ουσία είναι ένα αυτοσχέδιο ημερολόγιο που είχαν οι παλιοί για να μετρούν τις εβδομάδες από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι την Κυριακή του Πάσχα. Οι εβδομάδες είναι επτά, γιαυτό και η Κυρά Σαρακοστή έχει επτά πόδια. Ένα πόδι για κάθε εβδομάδα.   Η Κυρά Σαρακοστή έχει σταυρωμένα τα χέρια της, επειδή προσεύχεται, δεν έχει στόμα γιατί δεν μιλάει και γιατί νηστεύει, δεν έχει αυτιά για να μην ακούει. Όλα αυτά γιατί η περίοδος μέχρι το Πάσχα στην ουσία σημαίνει στροφή στον εσωτερικό μας κόσμο με σκοπό την κάθαρση μέσω της νηστείας, όχι μόνο των τροφών αλλά και των κακών μας συνηθειών: δεν βλέπουμε δηλαδή, δεν ακούμε και δεν σχολιάζουμε τι κάνουν οι άλλοι, αλλά στρέφουμε την προσοχή μας στην δική μας βελτίωση.     Την Κυρά Σαρακοστή   που είναι έθιμο παλιό   οι γιαγιάδες μας τη φτιάχναν   με αλεύρι και νερό! ********************* Για στολίδι της φορούσαν το κεφάλι της σταυρό και το στόμα της ξεχνούσαν γιατί νήστευε καιρό! ********************** Και μετρούσαν τις ημέρες με τα πόδια της τα εφτά κόβαν ένα τη βδομάδα, μέχρι να ρθει η Πασχαλιά!   ΣΥΝΤΑΓΗ :  ΚΥΡΑ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ Τι χρειαζόμαστε:     1 κούπα αλάτι     1 κούπα νερό     3 κούπες αλεύρι     οδοντογλυφίδα για διακόσμηση Πώς το κάνουμε:   1) Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 160 βαθμούς   2) Αναμιγνύουμε όλα τα υλικά σε μια λεκάνη και ζυμώνουμε πολύ καλά μέχρι να ομογενοποιηθεί το ζυμαράκι μας. εάν χρειάζεται προσθέτουμε ελάχιστο νερό, σιγά-σιγά με ένα κουτάλι.    3)Φτιάχνουμε το ζυμαρακι ετσι ωστε να σχηματιστεί η κυρά-Σαρακοστή. 5) Ψήνουμε γύρο στα 15-20’ ελέγχοντας να μην μαυρίσει (θέλουμε κυρίως να στεγνώσει).  6) Αφήνουμε να κρυώσει πάρα πολύ καλά. Εάν θέλουμε μπορούμε να την περάσουμε βερνίκι ή ακρυλική ατλακολ που γίνεται διάφανη όταν στεγνώσει. Αντέχει μια χαρά και σκέτη πάντως. Λίγα μυστικά ακόμα   Την ώρα του ζυμώματος μπορούμε να ενσωματώσουμε μια θηλιά ή ένα συνδετήρα ώστε να κρεμιέται η κατασκευή στον τοίχο. Εάν περισσέψει ζύμη την τυλίγουμε με μεμβράνη και την βάζουμε στο ψυγείο. Το αλάτι λειτούργει σαν συντηρητικό και δεν χαλάει σχεδόν με τίποτα η ζύμη μας. Μπορούμε εάν θέλουμε να τη χρωματίσουμε είτε με χρώματα ζαχαροπλαστικής είτε με τέμπερες καθώς την πλάθουμε.                           ΤΣΕΝΕΝΟΥΔΗ  ΜΑΙΡΗ      ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΝΟΡΑ    Σας γράφουμε ,γιατι στην χώρα μας την Ελλάδα έχουμε ένα μεγάλο πρόβλημα με τους πρόσφυγες.    Αυτό το πρόβλημα είναι : oι πρόσφυγες έχουν πόλεμο στη χώρα τους και έρχονται εδω σε μας .Εμείς στην Ελλάδα , παρόλη την οικονομική κρίση που έχουμε ,τους βοηθούμε όσο μπορούμε.Κάποτε όταν εμείς είχαμε βρεθεί στη θέση τους έκαναν και εκείνοι το ίδιο με μας.Εμείς τώρα παρόλο που ανοίξαμε τα σύνορά μας ,άλλοι λαοί γείτονές μας , τα έχουν κλειστά.Το αποτέλεσμα είναι να μένουν έξω στο κρύο και τη βροχή με αποτέλεσμα να αρωσταίνουν οι ίδιοι με τα παιδιά τους.   Εμείς σας παρακαλούμε να συνεχίσετε το έργο που κάνετε γι αυτους τους ανθρώπους.Σας έχουν τεράστια ανάγκη και μείς θα είμαστε δίπλα σας.   Σας ευχαριστούμε και σας οφείλουμε τεράστια ευγνωμοσύνη. ΤΣΕΝΕΝΟΥΔΗ ΜΑΙΡΗ   ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΟΝΥΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ..... «Φαντάσου ότι ζεις στην Αθήνα ή στη Σπάρτη την εποχή πού ξέσπασε ο Πελοποννησιακός πόλεμος .Τι θα έλεγες στους συμπολίτες σου , προκειμένου να τους  πείσεις να μην ξεκινήσουν τον πόλεμο;» Αν ζούσα στην Αθήνα ή στη Σπάρτη την εποχή που γινόταν ο Πελοποννησιακός πόλεμος θα ζητούσα από τους συμπολίτες μου να μην ξεκινήσουν τον πόλεμο γιατί θα προκαλέσει πολλά δεινά όπως: μείωση του πληθυσμού της Ελλάδας , θα φέρει πείνα, θα δημιουργήσει πολλά τραύματα που θα είναι δύσκολο να γιατρευτούνε, θα αφήσει πολλές έρημες πόλεις, θα κάνει πολλούς ανθρώπους να υποφέρουν χάνοντας τα παιδιά τους, σπίτια θα χαλάσουν και τελικά το μόνο που θα προκαλέσει είναι συμφορές. ΠΑΡΗΣ   «Φαντάσου ότι ζεις στην Αθήνα ή στη Σπάρτη την εποχή πού ξέσπασε ο Πελοποννησιακός πόλεμος .Τι θα έλεγες στους συμπολίτες σου , προκειμένου να τους  πείσεις να μην ξεκινήσουν τον πόλεμο;»   Αν ζούσα στην Αθήνα ή στη Σπάρτη θα ζητούσα από τους συμπολίτες μου να μην οδηγηθούμε σε πόλεμο , διότι ο πόλεμος μόνο άσχημα  αποτελέσματα έχει αφού δημιουργεί ελάττωση του πληθυσμού, εμφάνιση πολλών ασθενειών , αντιπάθειες πόλεων και λαών και στεναχώριες σε αυτούς που χάνουν συντρόφους και παιδιά. Έτσι λοιπόν αγαπητοί συμπολίτες μου πρέπει να παλεύουμε όλοι μας για την ειρήνη για να μπορούμε να είμαστε ενωμένοι γιατί έτσι θα προοδεύουμε. ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΟΤΙ ΖΕΙΣ  ΣΤΗΝ  ΑΘΗΝΑ  Η  ΤΗΝ  ΣΠΑΡΤΗ  ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ  ΠΟΥ  ΞΕΣΠΑΣΕ   Ο  ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΣ  ΠΟΛΕΜΟΣ.ΤΙ  ΘΑ  ΕΛΕΓΕΣ  ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΣΟΥ , ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ  ΝΑ ΤΟΥΣ  ΠΕΙΣΕΙΣ  ΝΑ ΜΗ  ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΝ  ΠΟΛΕΜΟ;       Συμπολίτες μου, ακούστε με σας παρακαλώ.Μη νομίζετεοτι με τον πόλεμο θα βρεθει λύση ή θα γίνουν τα πράγματα καλύτερα.Είμαστε όλοι μας Έλληνες, αδέρφια.Δεν πρέπει να σκοτωνόμαστε μεταξύ μας.Θα πεθάνουν αγαπημένα μας πρόσωπα.Θα έρθει πείνα και κακουχίες.Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε, είναι να κάνουμε ένα διάλογο και να βρεθεί μια λύση καπου στην μέση ,ώστε να ικανοποιηθούμε όλοι.Ακούστε με αδέρφια μου, δεν πρέπει να πολεμήσουμε .Ίσως δεν θα ξαναδούμε τα παιδιά μας.Σκεφτείτε το σας παρακαλώ.Δεν είναι λύση ο πόλεμος.                                                         ΤΣΕΝΕΝΟΥΔΗ  ΜΑΙΡΗ   ΥΛΙΚΑ ΓΡΑΦΗΣ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ Τα υλικά γραφής που χρησιμοποιούσαν οι αρχαίοι Έλληνες ήταν: τα μέταλλα , ο μαλακός κασσίτερος και οι λείες πέτρες. Ένα πάρα πολύ απλό υλικό γραφής ήταν τα θραύσματα από πήλινα αγγεία τα λεγόμενα όστρακα υλικό πρακτικό και αδάπανο. Από τα μέταλλα σπανιότατα εργαλεία γραφής ήταν ο άργυρος και ο χρυσός. Ενα άλλο χαρακτηριστικό υλικό ήταν το ξύλο το οποίο χρησιμοποιούσαν για ορισμένα σύντομα κείμενα. Το πιο σημαντικό και ίσως γνωστότερο υλικό γραφής της αρχαιότητας ήταν ο πάπυρος. Τα δέρματα ζώων ήταν μια άλλη ύλη ανταγωνιστική προς τον πάπυρο. Η περγαμηνή αντίθετα δεν γινόταν με το άργασμα του ζώου , αλλά μετά από κατεργασία του με τον ασβέστη αφού το ξήραιναν τεντωμένο και έπειτα το έξυναν και το λείαιναν. Επίσης τα «αρχαία μολύβια» ήταν μια αιχμηρή μεταλλική πρόκα, για να γράφουν στα σκληρά υλικά, η γραφίδα κατασκευασμένη από ορείχαλκο ή καλάμι και τέλος η μελάνη (μελάν) που γινόταν από νερό βρεγμένο με κάπνια και αραβική γόμμα. ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΓΡΑΦΗΣ ΣΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΚΟΣΜΟ Οι αρχαίοι λαοί είχαν πολλά υλικά γραφής. Για να γράφουν πάνω σε σκληρά υλικά χρησιμοποιούσαν μια μεταλλική αιχμηρή πρόκα. Επίσης χρησιμοποιούσαν και τη γραφίδα για να γράφουν σε ξύλινες πλάκες αλοιμένες με κερί. Το κάτω μέρος της ήταν μυτερό ενώ το πάνω ήταν διαπλατυσμένο για να στρώνει το κερί σε περίπτωση λάθους. Οι γραφίδες κατασκευάζονταν από ορείχαλκο ή καλάμι το οποίο έκοβαν με κονδυλομάχαιρο. Πάρα πολύ απλό υλικό  γραφής ήταν τα όστρακα, υλικό πρακτικό και χωρίς κόστος. Ενα  ακόμη πρωτόγονο μέσο γραφής ήταν οι λείες πέτρες. Μια σπουδαία κατηγορία υλικών γραφής ήταν τα μέταλλα. Ο ορείχαλκος δεν χρησιμοποιούταν συχνά γιατί προτιμούσαν μαλακά μέταλλα όπως ο μόλυβδος. Τα σπανιότερα υλικά γραφής από μέταλλο ήταν ο χρυσός και ο άργυρος. Μεταξύ των φυτικών υλικών γραφής ήταν το ξύλο που το επέλεγαν για σύντομα κείμενα. Από τα πιο σημαντικά υλικά ήταν ο πάπυρος. Τα δέρματα ζώων ήταν μια ανταγωνιστική ύλη προς τον πάπυρο . Η διαφορά  μεταξύ δέρματος και περγαμηνής ήταν ότι το δέρμα προέκυπτε από άργασμα αποτριχωμένου δέρματος ζώου. Η περγαμηνή αντίθετα δε γινόταν με το άργασμα του ζώου αλλά μετά από την κατεργασία του με ασβέστη, αφού το ξήραιναν τέντωναν και έπειτα λείαιναν. Έτσι έγραφαν οι άνθρωποι του αρχαίου κόσμου. ΠΑΡΗΣ                ΥΛΙΚΑ   ΓΡΑΦΗΣ   ΣΤΟΝ   ΑΡΧΑΙΟ   ΚΟΣΜΟ      Στην αρχαιότητα  χρησιμοποιουσαν  ένα πλήθος υλικών γραφής.Οργανικά και ανόργανα.Ενώ σήμερα γράφουμε αποκλειστικά στο χαρτί,οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν πλήθος επιφανειών για να γράφουν.Τον λίθο, τον πηλό , τα μεταλλικά ελάσματα, τις ξύλινες πινακίδες και τον πάπυρο.    ΑΝΟΡΓΑΝΑ  ΥΛΙΚΑ  ΓΡΑΦΗΣ    Ένα απλό υλικό, ήταν τα θραύσματα απο πήλινα αγγεία ,τα λεγόμενα όστρακα.Έγραφαν πάνω σ΄αυτά με σινική  μελάνη ή χαράζανε.Οι πέτρες και τα μέταλλα ήταν επίσης σπουδαία για γραφή.Ο ορείχαλκος , ο κασσίτερος  και ο μόλυβδος ήταν τα συχνότερα.Σπάνια έγραφαν σε χρυσό και άργυρο.    ΟΡΓΑΝΙΚΑ   ΥΛΙΚΑ   ΓΡΑΦΗΣ   Το ξύλο , το πιο γνωστό που γράφανε σύντομα αντικείμενα.Σ΄αυτό έγραφαν με μελάνι. Λευκώματα ονομάζονταν, οι ξύλινες  επιφάνειες , που τις ασπρίζανε πρώτα με γύψο ή ασβέστη και μετά γράφανε πανω τους.Ακόμη έπαιρναν ξύλινες επιφάνειες και τις κερώνανε.Μετά γράφανεπάνω σ ΄αυτές.Το σημαντικότερο υλικό γραφής , ήταν ο πάπυρος.Προερχόταν απο ένα φυτό που λεγόταν πάπυρος ή χάρτης.Αγαπά τη ζέστη και την υγρασία.Ευδοκιμούσε στην περιοχή του Νείλου .Απο τις επιγραφές του Ερέχθειου, μαθαίνουμε οτι η διοίκηση της Αθήνας του 5ου αιώνα χρησιμοποιούσε πάπυρο.Επίσης έγραφαν πάνω σε δέρμα και περγαμινές.     Αυτά ήταν τα υλικα γραφής των αρχαίων χρόνων.                                   ΤΣΕΝΕΝΟΥΔΗ   ΜΑΙΡΗ          ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΩΣ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ   Ολοι μας έχουμε φίλους στη ζωη μας.Απο την γειτονιά και απο το σχολείο είναι οι δικοί μου φιλοι.Ένας πραγματικός φίλος δεν είναι αυτός που μόνο μας διασκεδάζει, αλλά κι αυτός που μας φροντίζει. Αυτός που θα είναι δίπλα μας όταν κλαίμε. Γιατί ο καθένας μπορεί να μας ακούσει. Οι φίλοι ακούνε προσεχτικά αυτά που έχουμε να τους πούμε. Ένας πραγματικός φίλος όμως ακούει προσεχτικά όλα αυτά που δεν του λέμε.   Ο πιο   χρήσιμος  φίλος μου που ξεχωρίζω και τον έχω μαζί μου στο δωμάτιό μου είναι το βιβλίο. Είναι  ο  καλύτερος  και  ο  πιο  πιστός  φίλος  του  ανθρώπου,   που  δεν  τον  προδίδει  και  δεν  τον  εγκαταλείπει  ποτέ.  Σε  δύσκολες   ώρες  μας  κρατά συντροφιά να μη νιώθουμε μοναξιά.     Τα βιβλία μας λύνουν  απορίες,   μας ενημερώνουν,  μας προβληματίζουν.Τα βιβλία μας ψυχαγωγούν  και  μας διασκεδάζουν.   Διαβάζοντας  ένα  βιβλίο  ταξιδεύουμε  σε  μακρινές  και  άγνωστες  χώρες.  Γνωρίζουμε  νέους  ανθρώπους,  τον  πολιτισμό,  τα  ήθη  και  τα  έθιμα  άλλων  λαών, τη θρησκεία  και  τον  τρόπο  ζωής  τους. Τα βιβλία μας ζωντανεύουν  τη  φαντασία  μας.      Επειδή μου προσφέρει τοσες γνώσεις το προσεχω ιδιαίτερα.Δεν το σκίζω,το κρατω καθαρό,δεν το αφήνω όπουδήποτε .Το χω πάντα δίπλα στο κρεβάτι μου.Στις διακοπές μου το χω πάντα μαζί μου για να μου κρατά συντροφιά τα μεσημέρια που ξαπλώνω.       Όπως  όμως  υπάρχουν  κακοί  φίλοι,  έτσι  υπάρχουν  και  κακά  βιβλία,   που  μπορούν  να  μας  βλάψουν.   Όπως  ένας  φίλος  μπορεί να χει κακό  χαρακτήρα   και  να  μας  οδηγήσει   σε  λάθος  δρόμο,  έτσι  κι  ένα  βιβλίο   με  κακό περιεχόμενο  μπορεί   να  μας βλάψει. Γι  αυτό  χρειάζεται  ιδιαίτερη   προσοχή  στην  επιλογή   των  βιβλίων  που  θα  διαβάσουμε.    Το βιβλίο μας ταξιδευει σε αλλους κόσμους και εποχές.Μόνο όταν το ανοίξουμε θα μας μιλήσει γι αυτα.Το διάβασμα κάνει καλό στο μυαλό μας , μας εξασκεί τη φαντασία μας και μας κάνει να μας παρει γλυκά ο ύπνος.    Αυτή η ιδιαίτερη φιλία με το βιβλίο δεν θα σταματήσει ποτέ.Μόνο το βιβλίο μοιράζεται μαζί μου τις ίδιες χαρές, τις ίδιες αγωνίες ταυτόχρονα με μένα.Ποτέ δεν θα προδώσω αυτη τη φιλία γιατί μόνο αυτό θα με συμβουλεύσει, θα με διασκεδάσει, θα με κρατήσει συντροφιά και θα με κάνει να σκεφτώ.  ΜΑΙΡΗ + ΒΙΒΛΙΟ = ΦΙΛΟΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ..... TA ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ